Mannen willen toch altijd?! 

Het idee dat mannen altijd seks willen, lijkt voor veel mensen een gegeven. De vraag is: klopt dat? In mijn spreekkamer komen veel varianten van verschil in verlangen voorbij. Het algemene beeld is dat de man altijd meer wil dan de vrouw, maar andersom komt ook regelmatig voor.

Verbaal versus non-verbaal
Vrouwen zoeken meestal op verbale wijze contact; een goed gesprek, waarbij er sprake is wederzijdse interesse en emotionele verbinding. Het kunnen delen van gevoelens en verkrijgen van (h)erkenning van de ander hiervoor. Vrouwen kunnen over het algemeen hun gevoelens veel makkelijker in woorden uiten.


Mannen uiten die emoties en behoefte aan aandacht en contact vaker fysiek. Juist omdat het verwoorden van gevoelens hen meestal minder makkelijk afgaat. Daarnaast zoeken zij op die manier ook de speelsheid op, de seksuele spanning, zindering. Een steels tikje op de billen van je partner kan een liefdevolle uiting zijn, waarbij het door de ander mogelijk ervaren wordt als een toenadering tot seksueel contact. Voor veel mannen is dat echter niet de verwachting die er op dat moment al is. Het gaat meer om het moment zelf, even gek doen, met misschien een vervolg, maar zo niet, ook prima.


Als vrouwen lopen we in ons hoofd vaker op de feiten vooruit en zijn we helaas nog steeds geprogrammeerd met de leus: wie A zegt moet ik ook B zeggen.


Hardnekkige aannames
Door de aannames dat mannen altijd seks willen en vrouwen als ze A zeggen ook B moeten zeggen, beperken we de variatie in verbale en non-verbale contactmomenten en ontstaan er misinterpretaties over onszelf en elkaar. Verwachtingen worden ingevuld vanuit ons eigen referentiekader, waarin de context van het contact uiteraard ook een belangrijke rol speelt. Is er in de relatie ruimte om te genieten van een steels moment of staat er druk op het hebben van seksueel contact? Moet het één altijd tot het ander leiden of mag een erotisch moment ook op zichzelf staan? Zonder dat direct het hele seksalfabet afgewerkt moet worden. Wat betekent het seksuele contact voor beide partners en wat halen ze hieruit? Wordt er gevreeën om de liefde te bedrijven of deze te bevestigen? De onzekerheid te bevredigen, verbinding te voelen, tot rust te komen, spanning af te voeren, de ander tevreden te stellen, een ruzie bij te leggen of de leegte te vullen? Wordt er überhaupt wel genoten door beide partijen en weten ze wat ze daarin nodig hebben? Of is seks meer een punt op de to do list geworden?


Seksuele misverstanden
Misverstanden die ontstaan zijn er in vele vormen, waarbij we onszelf en elkaar tekort doen of onnodig onzeker maken. Praten over onze seksuele gevoelens en wensen doen we maar zelden expliciet, waardoor deze hardnekkige aannames ook nauwelijks worden ontzenuwd. Door de ontstane patronen beperken we onszelf in onze bewegingsruimte. Raken we in de war als de man een keer minder of geen zin heeft. Denken we dat er iets mis is met onszelf of in de relatie. Ervaren we de druk om tot seks te moeten komen bij elke lichamelijke toenadering of gaan we het lichamelijk contact liever helemaal uit de weg.


Aanraking is een universele behoefte en hoeft niet altijd seksueel te zijn of tot seks te leiden. Seksuele zindering ervaren, het verlangen durven voelen zonder te moeten, kan juist sprankelende nieuwe energie geven.


Alles of niets dilemma
Niet zelden zie ik dat er een ‘alles of niets dilemma’ ontstaat. Door die hardnekkige aannames drukken we onszelf in een ingewikkeld patroon, waarbij er druk komt te staan op de seksuele relatie. Het mechanisme dat de één de druk steeds verder opvoert en de ander steeds meer afhoudt is veel voorkomend. Lichamelijk contact wordt vermeden om maar geen aanleiding te geven tot meer, of te voorkomen dat de ander teleurgesteld raakt. Hoe jammer dat we niet zien dat we daarmee ook die steelse momenten, waarvan genoten kan worden, overboord gooien. Dat we onszelf niet toestaan om blij en tevreden te zijn met dat moment zonder de verplichting te voelen dat er dan ook gelijk een vervolg op moet komen.


Stoplichtmethode
Regelmatig voer ik de ‘stoplichtmethode’ in wanneer op seksueel gebied deze ‘alles of niets impasse’ is ontstaan. Een simpele, maar voor velen herkenbare manier, die ruimte creëert om van de fijne fysieke momenten te genieten, zonder daarbij op de zaken vooruit te hoeven lopen. Waarbij de verwachtingen over en weer verduidelijkt en bijgesteld kunnen worden en er hierdoor ruimte ontstaat voor het genieten in en van het moment.


Door te communiceren in de kleuren van het stoplicht hoeft contact niet persé op voorhand al te worden afgewezen. Belangrijk is wel dat beiden elkaar de ruimte geven om niet te hoeven voldoen aan het ‘als A dan B principe’. Dat er dus lichamelijk contact mag zijn zonder dat het hele seksuele menu moet worden afgewerkt. Een van mijn mannelijke cliënten haalde opgelucht adem: “Wat fijn, dan kan ik ook een keer zeggen dat ik niet wil.”


Vragen of problemen op seksueel gebied?
Ongeveer 30% van de mensen ervaart ooit in zijn of haar leven seksuele problemen. Dat kan jezelf en je relatie behoorlijk in de weg staan. Vaak hopen mensen dat het vanzelf over gaat en soms is dat zo, maar regelmatig ook niet. Daardoor wachten mensen vaak lang met hulp zoeken voor hun seksuele probleem. Dat is jammer, omdat het oplossen ervan dan veelal langer duurt. Heb jij vragen of problemen op seksueel gebied, neem contact op met onze praktijk.

Over de Vesten 1
3116 AD Schiedam

info@praktijkrespons.nl

Eva Buitenhuis:
buitenhuis@praktijkrespons.nl,
06 445 38 320

Meike van ‘t Hof:
vanthof@praktijkrespons.nl,
06 412 77 440

Algemene voorwaarden - Privacyverklaring - BTW nr: 129427093B01 - KvK nr: 24380684